محمودآباد

امروز سه شنبه 28 تيرماه بعد از چند روز اومدم اداره.

 پنجشنبه پيش ساعت 11 شب سعيد اومد دنبالمون و اصرار كرد كه باهاشون بريم شمال. راستش من يه كم نگران بودم و زياد حوصله نداشتم و فكر مي كردم شمال رفتنمون منتفي شده  اگه برنامه رفتن داشتيم مي تونستم با رفاه اداره هماهنگ كنم چون براي چند تا از شهرهاي شمالي هتل و ويلا با تخفيف در نظر گرفته بودن ولي خوب هماهنگ نكرده بودم به هر حال اون شب ساعت 1:30 شب راه افتاديم با سعيد اينا و يكي از دوستاشون به نام عاطفه و حميد و پسرشون متين با دو تا ماشين رفتيم از جاده هراز به سمت شمال و رفتيم توي محمود آباد يه ويلا گرفتيم از صبح جمعه اونجا بوديم تا بعد از ظهر يكشنبه ساعت 2 كه برگشتيم.

يه روزش رفتيم ساحل دريا به اسم سرزمين روياها تا كمر رفتم تو آب پس فكر مي كنم تو هم دريايي شدي ناهارش با عادل يه پرس اكبر جوجه و يه پرس هم كته كباب خورديم . روز بعد رفتيم سمت چمستان توي يه پارك جنگلي كه درياچه هم داشت و اونجا هم بچه ها جوجه كباب راه انداخته بودن شبش دوباره رفتيم كنار ساحل و باز چند دقيقه رفتم توي آب حدود ساعت 2 بعد از نيمه شب بود روز آخر هم موقع برگشت ناهار رو حدود ساعت 5 تو رستوران سالاري كه از قبل مي شناختيم و غذاهاش خيلي خوبن اكبر جوجه و فيله كباب خورديم.   

اون شب توي ساحل به ليلا و عاطفه و حميد گفتم كه اومدن به شمال و جريانايي كه اينجا داشتيم رو برات توي وبلاگت مي ذارم ليلا كه مي دونست ولي عاطفه و حميد تعجب كرده بودن و مي گفتن كه اين كارا حوصله مي خواد.

خلاصه چند روز هم اين طوري گذشت خسته شدم ولي روي هم رفته خيلي بد نبود به خصوص  شب كه رسيديم از ساعت 9:30 شب تا فردا ساعت 9 صبح هردومون خوابيديم.ديروز دوشنبه هم كه نيومدم اداره و لباسامون رو ريختم لباسشويي و شستم و امروز هم كه اومدم يه كم خسته هستم يه كم هم نگران هستم كه خيلي حركت تو رو احساس نمي كنم البته يه وقتايي انگار يه چيزي توي شكمم از اين ور به اونور مي ره ولي خيلي خفيفه و نمي دونم كه اصلا تو هستي يا نه. به هر حال فردا وقت دكتر دارم بايد اين رو بهش بگم و بگم معاينم كنه...